Στις 19 Μαΐου, η Ελλάδα τιμά την Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων, αποτίοντας φόρο τιμής στα περίπου 353.000 θύματα του Ποντιακού Ελληνισμού που εξοντώθηκαν από το καθεστώς των Νεότουρκων και αργότερα των Κεμαλιστών, την περίοδο 1914–1923. Η ημερομηνία αυτή συμπίπτει με την απόβαση του Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα το 1919, γεγονός που σηματοδότησε την έναρξη της πιο βίαιης φάσης της γενοκτονίας.
Η θυσία των νηπίων της Σάντας: Μια τραγωδία μέσα στην τραγωδία
Μια από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές της γενοκτονίας διαδραματίστηκε το φθινόπωρο του 1921 στη Σάντα, ένα σύμπλεγμα επτά ορεινών χωριών στον Πόντο. Οι κάτοικοι, πολιορκημένοι από τουρκικές δυνάμεις, κατέφυγαν σε σπηλιές για να σωθούν. Ωστόσο, το κλάμα των βρεφών απειλούσε να προδώσει τη θέση τους. Σε μια απελπισμένη προσπάθεια να προστατεύσουν τις οικογένειές τους, οι μητέρες αναγκάστηκαν να θυσιάσουν τα ίδια τους τα παιδιά, μια πράξη που θυμίζει αρχαία ελληνική τραγωδία .
Παρόμοια τραγικά περιστατικά καταγράφηκαν και σε άλλα χωριά, όπως στο Σαλτσούχ, όπου ένα αβάπτιστο μωρό θυσιάστηκε για να σωθούν περίπου 25 οικογένειες από τους Τούρκους αντάρτες
Η γενοκτονία σε αριθμούς και γεγονότα
- Θύματα: Περίπου 353.000 Πόντιοι Έλληνες σκοτώθηκαν μέσω μαζικών σφαγών, πορειών θανάτου και καταναγκαστικής εργασίας .
- Μέθοδοι εξόντωσης: Εκτελέσεις, βιασμοί, πυρπολήσεις χωριών, πορείες εξόντωσης χωρίς τροφή και νερό, και καταναγκαστικά έργα.
- Αναγνώριση: Η γενοκτονία αναγνωρίστηκε επίσημα από την Ελλάδα το 1994, ενώ διεθνείς οργανισμοί και χώρες, όπως η Σουηδία και η Ολλανδία, έχουν επίσης αναγνωρίσει το έγκλημα .
Η σημασία της μνήμης
Η διατήρηση της μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων είναι ζωτικής σημασίας για την αποτροπή παρόμοιων εγκλημάτων στο μέλλον. Η αναγνώριση και η εκπαίδευση γύρω από αυτά τα γεγονότα συμβάλλουν στην κατανόηση της ιστορίας και στην προώθηση της ειρήνης και της συμφιλίωσης.
