Μια φαντασμαγορική τελετή, παραλίες με λευκή άμμο, νεροτσουλήθρες και… ιδεολογική υπακοή – Το Wonsan-Kalma Beach Resort ανοίγει τις πύλες του σε Ρώσους τουρίστες και σε εσωτερικούς επισκέπτες, με τον Κιμ Γιονγκ Ουν να το χαιρετίζει ως ένα από τα “μεγαλύτερα επιτεύγματα” του έτους.
Σε μια χώρα που σπανίως συνδέεται με εικόνες ανεμελιάς και τουριστικής πολυτέλειας, η είδηση της λειτουργίας ενός παραθαλάσσιου θερέτρου με νεροτσουλήθρες και ξενοδοχεία προκαλεί έκπληξη, αμφιβολίες αλλά και περιέργεια. Η Βόρεια Κορέα, υπό την ηγεσία του Κιμ Γιονγκ Ουν, εγκαινίασε στα τέλη Ιουνίου το πολυτελές συγκρότημα Wonsan-Kalma Coastal Tourist Area, ένα φιλόδοξο project με στόχο να αναδείξει τη χώρα ως τουριστικό προορισμό – έστω για λίγους και «ελεγμένους». Το νέο αυτό θέρετρο, που θυμίζει περισσότερο… Ισπανία παρά Πιονγιάνγκ, αποτελεί ένα ακόμη επεισόδιο στην προσπάθεια του καθεστώτος να αποδείξει την “πρόοδο” και τη “ζωτικότητα” του έθνους, ακόμη κι αν οι κάτοικοι του βιώνουν βαριές κυρώσεις και συνεχή απομόνωση.
Το Wonsan-Kalma, χτισμένο στις ανατολικές ακτές της χώρας, κοντά στο ομώνυμο στρατιωτικό αεροδρόμιο και την παλιά βασιλική παραθεριστική κατοικία, αποτελεί ένα παραθαλάσσιο τουριστικό σύμπλεγμα με ξενοδοχεία, λούνα παρκ, εμπορικά κέντρα, και εντυπωσιακές νεροτσουλήθρες που οδηγούν απευθείας στη λευκή αμμουδιά.
Το έργο είχε ανακοινωθεί για πρώτη φορά το 2014 από τον ίδιο τον Κιμ, και η κατασκευή του ξεκίνησε δυναμικά το 2018. Αρχικός στόχος ήταν να εγκαινιαστεί το 2019, ωστόσο, η πανδημία, οι αυστηρές κυρώσεις και η εσωτερική πίεση καθυστέρησαν την ολοκλήρωσή του κατά σχεδόν έξι χρόνια. Τον Ιούνιο του 2025, ο Βορειοκορεάτης ηγέτης παρέστη αυτοπροσώπως στα εγκαίνια, συνοδευόμενος από τη σύζυγό του Ρι Σολ Τζου και την κόρη τους Κιμ Τζου-Αε, παρουσιάζοντας το έργο ως ένα από τα πιο σημαντικά «σοσιαλιστικά επιτεύγματα» της χρονιάς.
Πρώτοι επισκέπτες… οι Ρώσοι
Το πιο αξιοσημείωτο γεγονός, ωστόσο, είναι ότι για πρώτη φορά μετά την πανδημία, το καθεστώς επιτρέπει σε ξένους τουρίστες – συγκεκριμένα, Ρώσους – να επισκεφθούν τη χώρα. Στις 7 Ιουλίου αναχώρησε το πρώτο οργανωμένο γκρουπ τουριστών από τη Ρωσία, με πακέτο διαμονής στο Wonsan-Kalma. Σύμφωνα με ρωσικά πρακτορεία, η εμπειρία συνδυάζει περιήγηση, παρακολούθηση παραστάσεων και αυστηρά ελεγχόμενες εξορμήσεις στην παραλία.
Η επιλογή των Ρώσων κάθε άλλο παρά τυχαία είναι: οι σχέσεις Βόρειας Κορέας–Ρωσίας βρίσκονται στην καλύτερη φάση τους εδώ και δεκαετίες, με συναντήσεις υψηλού επιπέδου, συμφωνίες αμυντικής συνεργασίας και πλέον… τουριστικές «γεφυρώσεις». Αντίθετα, η παραδοσιακή ροή Κινέζων τουριστών παραμένει παγωμένη, λόγω ψυχρής διπλωματικής στάσης Πιονγιάνγκ–Πεκίνου τους τελευταίους μήνες.
Πολιτικό show ή πραγματική τουριστική στρατηγική;
Πέρα από τη λάμψη, το ερώτημα που εγείρεται είναι πόσο ρεαλιστικός είναι ο στόχος να αποτελέσει η Βόρεια Κορέα τουριστικό προορισμό. Με πλήρη απουσία ελεύθερης πληροφόρησης, αυστηρό καθεστώς επιτήρησης και σχεδόν ανύπαρκτες υποδομές για ελεύθερους ταξιδιώτες, το Wonsan-Kalma φαντάζει περισσότερο σαν μια γιγαντιαία βιτρίνα για εσωτερική κατανάλωση και διεθνή εντυπωσιασμό.
Η κρατική τηλεόραση προβάλλει αδιάκοπα εικόνες γελαστών παιδιών στις νεροτσουλήθρες, ευτυχισμένων οικογενειών στα θέρετρα και «τουριστικής ευημερίας» – στοιχεία που έρχονται σε απόλυτη αντίθεση με την οικονομική ανέχεια μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Σύμφωνα με ειδικούς, τέτοιες υποδομές χρησιμεύουν κυρίως ως εσωτερική προπαγάνδα, δίνοντας την ψευδαίσθηση ανάπτυξης, και προσφέρουν στο εξωτερικό έναν πιο «φιλικό» πρόσωπο του καθεστώτος.
Το Wonsan-Kalma δεν είναι απλώς ένα παραθαλάσσιο θέρετρο· είναι η προσπάθεια ενός απομονωμένου καθεστώτος να επαναπροσδιορίσει την εικόνα του στον κόσμο, να δημιουργήσει μικρές εστίες «κανονικότητας» και να ενισχύσει τη συμμαχία του με τη Ρωσία. Παρά την εντυπωσιακή του πρόσοψη, το project εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα τέτοιων επενδύσεων, τη βιωσιμότητά τους και – κυρίως – τον αντίκτυπό τους στους πολίτες που στερούνται βασικών αναγκών.
Το βορειοκορεατικό “Μπενιντόρμ” μπορεί να γεμίσει τα δελτία ειδήσεων και να φιγουράρει στα δελτία τύπου του καθεστώτος, όμως για την παγκόσμια κοινότητα και τους λιγοστούς τολμηρούς τουρίστες, το ερώτημα παραμένει: Πόση αλήθεια μπορεί να κρύβει μια παραλία κάτω από τη σκιά ενός πυραύλου;