Η χρήση των κινητών τηλεφώνων από τα παιδιά έχει γίνει ένα αμφιλεγόμενο θέμα λόγω της ευρείας διαθεσιμότητας των συσκευών και των εφαρμογών τους. Τα κινητά τηλέφωνα προσφέρουν στα παιδιά τη δυνατότητα επικοινωνίας με την οικογένεια και τους φίλους, πρόσβαση σε εκπαιδευτικές εφαρμογές και εργαλεία, και ψυχαγωγία μέσω παιχνιδιών και πολυμέσων. Ωστόσο, η αλόγιστη χρήση τους μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες, όπως μείωση της συγκέντρωσης, υπερβολική έκθεση σε κοινωνικά δίκτυα και ψηφιακά μέσα, και έλλειψη φυσικής δραστηριότητας. Οι γονείς καλούνται να θέσουν σαφή όρια στη χρήση των κινητών τηλεφώνων, να ενθαρρύνουν την ισορροπία μεταξύ της τεχνολογίας και άλλων δραστηριοτήτων, καθώς και να επιβλέπουν το περιεχόμενο που τα παιδιά καταναλώνουν στις συσκευές τους, για να διασφαλίσουν την υγιή και ασφαλή χρήση τους.
Η χρήση κινητού τηλεφώνου από τα παιδιά είναι ένα θέμα που προκαλεί συχνά ανησυχίες, αλλά εάν χρησιμοποιείται σωστά, μπορεί να έχει και αρκετές θετικές συνέπειες. Τα κινητά τηλέφωνα μπορούν να λειτουργήσουν ως εκπαιδευτικά εργαλεία, προσφέροντας πρόσβαση σε πληροφορίες, βιβλία, και εφαρμογές που βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν δεξιότητες, όπως τα μαθηματικά, η γλώσσα και η επιστήμη. Πολλές εφαρμογές είναι σχεδιασμένες για εκπαιδευτικούς σκοπούς, με παιχνίδια που ενισχύουν τη μάθηση μέσω διασκεδαστικών και διαδραστικών μεθόδων.
Στη σημερινή ψηφιακή εποχή, η εξοικείωση με την τεχνολογία είναι σημαντική. Η χρήση κινητών από μικρή ηλικία μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να αναπτύξουν βασικές τεχνολογικές δεξιότητες που θα τους είναι χρήσιμες στο μέλλον, τόσο στην εκπαίδευση όσο και στην επαγγελματική τους ζωή. Επίση,το κινητό τηλέφωνο επιτρέπει στα παιδιά να παραμένουν σε επαφή με την οικογένεια και τους φίλους τους, ιδιαίτερα όταν βρίσκονται μακριά. Αυτό μπορεί να τους προσφέρει μια αίσθηση ασφάλειας, ειδικά σε καταστάσεις όπου χρειάζονται να επικοινωνήσουν άμεσα με τους γονείς τους ή άλλους ενήλικες σε περίπτωση ανάγκης. Τα παιδιά έχοντας τη δική τους συσκευή, μπορούν να οργανώσουν τη δική τους ζωή, να διαχειρίζονται τον χρόνο τους, και να μάθουν υπευθυνότητα σχετικά με τη χρήση της τεχνολογίας. Μέσω της καθοδήγησης των γονιών, μπορούν να αναπτύξουν καλές συνήθειες και να κατανοήσουν πότε και πώς πρέπει να χρησιμοποιούν το κινητό τους.
Μέσω των κινητών τηλεφώνων, τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν εφαρμογές για δημιουργικές δραστηριότητες, όπως η φωτογραφία, το βίντεο, το σχέδιο και η μουσική. Αυτές οι εφαρμογές μπορούν να ενισχύσουν τη δημιουργικότητα και να τους επιτρέψουν να εκφράσουν τις ιδέες τους με νέους τρόπους.
Με την άμεση πρόσβαση στο διαδίκτυο, τα παιδιά μπορούν να αναζητήσουν πληροφορίες και να βρουν λύσεις σε ερωτήσεις ή προβλήματα που μπορεί να προκύψουν, ενισχύοντας τη διαδικασία επίλυσης προβλημάτων και την αναλυτική τους σκέψη.
Τα κινητά τηλέφωνα επιτρέπουν στους γονείς να παρακολουθούν την τοποθεσία των παιδιών τους μέσω τεχνολογιών GPS, προσφέροντας μια επιπλέον αίσθηση ασφάλειας. Σε περίπτωση ανάγκης, τα παιδιά μπορούν εύκολα να επικοινωνήσουν με τους γονείς τους ή με αρχές.
Υπάρχουν πολλές επιστημονικές μελέτες που εξετάζουν και τις επιπτώσεις της χρήσης κινητών τηλεφώνων από τα παιδιά, με έμφαση τόσο στις θετικές όσο και στις αρνητικές επιδράσεις στην ψυχική υγεία, την ανάπτυξη και την κοινωνική τους συμπεριφορά. Η χρήση κινητών συσκευών μπορεί να επηρεάσει την ψυχική υγεία των παιδιών, ιδιαίτερα όταν υπάρχει υπερβολική χρήση. Μελέτες δείχνουν ότι η υπερβολική χρήση κινητών σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων όπως άγχος, κατάθλιψη και διαταραχές ύπνου. Η επαναλαμβανόμενη χρήση μπορεί επίσης να οδηγήσει σε προβλήματα συμπεριφοράς, όπως υπερκινητικότητα και μειωμένη συγκέντρωση(SpringerLink)(BioMed Central).
Σε μελέτες που παρακολουθούν παιδιά προσχολικής ηλικίας, έχει βρεθεί ότι η χρήση κινητών μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη κοινωνικών και συναισθηματικών δεξιοτήτων. Η συχνή χρήση κινητών συσκευών κατά τη διάρκεια της πρώτης σχολικής ηλικίας μπορεί να επιδεινώσει προβλήματα όπως η δυσκολία προσαρμογής στο σχολείο και η εμφάνιση συναισθηματικών προβλημάτων(PLOS)(BioMed Central). Αυτές οι μελέτες υπογραμμίζουν την ανάγκη για προσεκτική παρακολούθηση και καθορισμό ορίων στη χρήση κινητών τηλεφώνων από παιδιά για την αποφυγή αρνητικών συνεπειών.
Η χρήση κινητών τηλεφώνων μπορεί να επηρεάσει την ψυχική υγεία των παιδιών με διάφορους τρόπους, τόσο άμεσα όσο και έμμεσα. Αυτή η επίδραση σχετίζεται κυρίως με τον τρόπο χρήσης της συσκευής, το είδος του περιεχομένου που καταναλώνεται και τον χρόνο που αφιερώνεται σε αυτήν. Τα προβλήματα συμπεριφοράς που σχετίζονται με τη χρήση κινητών τηλεφώνων από τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά, καθώς επηρεάζουν την καθημερινή τους ζωή, τις σχέσεις με τους γύρω τους, καθώς και τη συναισθηματική και κοινωνική τους ανάπτυξη. Οι κινητές συσκευές συχνά κατακλύζουν τα παιδιά με ειδοποιήσεις από εφαρμογές, μηνύματα και κοινωνικά δίκτυα. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει συνεχή διάσπαση της προσοχής, καθώς τα παιδιά αισθάνονται την ανάγκη να ελέγχουν διαρκώς το κινητό τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα δυσκολία στην συγκέντρωση σε σημαντικές δραστηριότητες όπως τα μαθήματα, η μελέτη και οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Πολλά παιδιά συνηθίζουν να κάνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα, όπως να παίζουν παιχνίδια, να στέλνουν μηνύματα και να παρακολουθούν βίντεο ενώ μελετούν. Αυτή η συνεχής αλλαγή προσοχής από μια δραστηριότητα στην άλλη μειώνει την ικανότητα συγκέντρωσης και την απόδοση στις εργασίες του
Όταν ένα παιδί αναπτύσσει εξάρτηση από το κινητό του, μπορεί να αντιδρά έντονα όταν του ζητηθεί να σταματήσει να το χρησιμοποιεί. Μπορεί να δείξει αντιδραστική συμπεριφορά, να εκφράσει θυμό, απογοήτευση ή να έχει έντονες εκρήξεις θυμού όταν οι γονείς προσπαθούν να περιορίσουν το χρόνο που αφιερώνει στο κινητό. Παιδιά που είναι εθισμένα στη χρήση κινητού συχνά δυσκολεύονται να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους, καθώς η συνεχή χρήση της συσκευής τα εμποδίζει να αναπτύξουν δεξιότητες συναισθηματικής διαχείρισης. Αυτή η έλλειψη ελέγχου μπορεί να οδηγήσει σε εκρήξεις θυμού και ανυπομονησία, ειδικά όταν νιώθουν αποκομμένα από την τεχνολογία. Η υπερβολική χρήση κινητού τείνει να απομακρύνονται τα παιδιά από τις αληθινές κοινωνικές σχέσεις και τις πρόσωπο με πρόσωπο αλληλεπιδράσεις. Η χρήση κινητών και κοινωνικών δικτύων μπορεί να οδηγήσει σε απομόνωση, καθώς τα παιδιά χάνουν την ικανότητα να αναπτύσσουν και να διατηρούν υγιείς σχέσεις με τους συνομηλίκους τους.Η παρατεταμένη χρήση κινητών περιορίζει τις ευκαιρίες για αληθινές συνομιλίες και διαπροσωπικές αλληλεπιδράσεις. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένες κοινωνικές δεξιότητες, καθώς τα παιδιά χάνουν την ικανότητα να επικοινωνούν αποτελεσματικά, να εκφράζουν τα συναισθήματά τους και να κατανοούν τις ανάγκες των άλλων. Επίσης τα παιδιά που είναι προσκολλημένα στα κινητά τους συχνά δυσκολεύονται να συμμετέχουν σε ομαδικές δραστηριότητες, όπως παιχνίδια, αθλήματα ή ακόμα και οικογενειακές συγκεντρώσεις. Μπορεί να προτιμούν να είναι μόνα τους με τη συσκευή τους παρά να αλληλεπιδρούν με τους γύρω τους. Η υπερβολική χρήση του κινητού μπορεί να τα κάνει πιο επιθετικά και να δείχνουν έλλειψη υπομονής σε καθημερινές καταστάσεις. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να προκύψει από την άμεση ανταπόκριση που προσφέρουν τα κινητά τηλέφωνα, όπου οι πληροφορίες, τα μηνύματα και η διασκέδαση είναι άμεσα διαθέσιμα. Αυτό δημιουργεί στα παιδιά την προσδοκία ότι τα πάντα πρέπει να γίνονται γρήγορα και εύκολα, κάτι που οδηγεί σε ανυπομονησία και επιθετικότητα όταν δεν ικανοποιούνται άμεσα οι επιθυμίες τους. Ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα είναι η χρήση κοινωνικών δικτύων. Τα παιδιά που χρησιμοποιούν κοινωνικά δίκτυα συχνά συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλους. Βλέπουν επιμελημένες και “τέλειες” εικόνες και καταστάσεις από τη ζωή των συνομηλίκων τους, κάτι που μπορεί να τα κάνει να νιώσουν ανεπαρκή. Αυτός ο μηχανισμός των συνεχών συγκρίσεων μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυξημένα επίπεδα άγχους. Η επιδίωξη “like” και σχόλιων σε αναρτήσεις μπορεί να δημιουργήσει έντονο άγχος για το αν είναι κοινωνικά αποδεκτά. Τα παιδιά μπορεί να νιώθουν πίεση να διατηρούν μια “τέλεια” διαδικτυακή παρουσία, κάτι που ενισχύει την ψυχολογική πίεση. Το αίσθημα ότι μπορεί να χάνουν κάτι σημαντικό (Fear of Missing Out – FOMO) όταν δεν είναι συνδεδεμένα ή δεν παρακολουθούν τι κάνουν οι άλλοι, αυξάνει το άγχος και μπορεί να τους δημιουργήσει την ανάγκη να είναι συνέχεια online. Τα παιδιά που χρησιμοποιούν κοινωνικά δίκτυα και άλλες πλατφόρμες μπορεί να πέσουν θύματα εκφοβισμού ή παρενόχλησης από συνομηλίκους. Ο διαδικτυακός εκφοβισμός μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία, προκαλώντας άγχος, κατάθλιψη, ή ακόμη και αυτοκαταστροφικές σκέψεις. Ο κυβερνοεκφοβισμός μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιβλαβής επειδή το θύμα νιώθει ότι δεν έχει διαφυγή, καθώς τα μέσα αυτά είναι συνεχώς προσβάσιμα, και οι παρενοχλήσεις μπορεί να συνεχιστούν 24/7.
Όταν τα παιδιά χρησιμοποιούν συνεχώς το κινητό τους, μπορεί να αναπτύξουν εθιστική συμπεριφορά, όπου δεν μπορούν να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τη συσκευή, ακόμη κι αν αυτό επηρεάζει την καθημερινή τους ζωή. Μπορεί να παραμελούν σχολικές υποχρεώσεις, εξωσχολικές δραστηριότητες ή ακόμα και τη φυσική τους υγεία για να συνεχίσουν τη χρήση. Επίσης τα παιδιά που είναι εθισμένα στη χρήση κινητού συχνά παρουσιάζουν συμπτώματα ευερεθιστότητας ή ακόμα και πανικού όταν δεν έχουν πρόσβαση στη συσκευή τους. Αυτός ο φόβος απομάκρυνσης από το κινητό (γνωστός ως νομοφοβία) μπορεί να οδηγήσει σε έντονη συναισθηματική αναστάτωση και άγχος. Ο εθισμός στα κινητά βασίζεται σε συγκεκριμένους μηχανισμούς της ανθρώπινης ψυχολογίας και του εγκεφάλου. Κάθε φορά που λαμβάνουμε μια ειδοποίηση, ένα μήνυμα, ένα like ή ένα σχόλιο, ενεργοποιείται το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου. Η ντοπαμίνη, ένας νευροδιαβιβαστής που σχετίζεται με την αίσθηση της ευχαρίστησης, απελευθερώνεται κάθε φορά που συμβαίνει κάτι θετικό, όπως η επιβεβαίωση ή η έγκριση από άλλους. Αυτό δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο όπου το παιδί επιθυμεί να επαναλαμβάνει αυτή την εμπειρία για να νιώθει συνεχώς καλά. Επίσης οι εφαρμογές και τα κοινωνικά δίκτυα είναι σχεδιασμένα για να ενισχύουν την κοινωνική αναγνώριση μέσω των likes, των σχολίων και των κοινοποιήσεων. Τα παιδιά, που βρίσκονται σε μια ευαίσθητη ηλικία ανάπτυξης ταυτότητας, νιώθουν την ανάγκη να ανήκουν και να αποδεικνύονται αποδεκτά από τους συνομηλίκους τους. Αυτή η αναγνώριση μέσω των likes και των σχόλιων γίνεται τόσο σημαντική, ώστε τα παιδιά αρχίζουν να βασίζουν την αυτοεκτίμησή τους σε αυτήν. Τα κοινωνικά δίκτυα και οι εφαρμογές είναι φτιαγμένα για να προσφέρουν συνεχές νέο περιεχόμενο, κάτι που κρατά το ενδιαφέρον του χρήστη. Αυτή η αδιάκοπη ροή νέων πληροφοριών και οπτικών ερεθισμάτων διατηρεί την προσοχή του παιδιού και το αποτρέπει από το να διακόψει τη χρήση της εφαρμογής, ενισχύοντας τον εθισμό.
Ο εθισμός στα κινητά μπορεί να εκδηλωθεί με ποικίλους τρόπους, ανάλογα με την ένταση της εξάρτησης και τον τρόπο χρήσης του κινητού. Το παιδί μπορεί να διαπιστώσει ότι δεν μπορεί να περιορίσει το χρόνο που περνά στο κινητό, ακόμα και όταν προσπαθεί να μειώσει τη χρήση. Παρά τις προθέσεις του, επιστρέφει ξανά και ξανά στη συσκευή. Όταν το κινητό δεν είναι διαθέσιμο, το παιδί μπορεί να νιώσει ανησυχία, εκνευρισμό, ή ακόμα και άγχος. Αυτό το φαινόμενο, γνωστό ως νομοφοβία (φοβία απουσίας του κινητού), είναι συχνό στα παιδιά που έχουν εθιστεί στη χρήση. Ένα από τα πιο σημαντικά σημάδια εθισμού είναι η παραμέληση άλλων σημαντικών δραστηριοτήτων, όπως το διάβασμα, οι εξωσχολικές δραστηριότητες, η σωματική άσκηση και η πραγματική κοινωνική ζωή. Το κινητό γίνεται η κυρίαρχη ασχολία του παιδιού, ενώ άλλες δραστηριότητες μοιάζουν να χάνουν το ενδιαφέρον τους. Το παιδί αισθάνεται την ανάγκη να ελέγχει συνεχώς το κινητό του για ειδοποιήσεις, μηνύματα ή ενημερώσεις, ακόμα κι όταν δεν υπάρχει κάτι σημαντικό. Αυτό μπορεί να συμβεί ακόμα και σε περιόδους που δεν ενδείκνυται, όπως κατά τη διάρκεια του φαγητού, στο σχολείο ή κατά τη διάρκεια συναντήσεων με φίλους.
Η συνεχής αναζήτηση επιβεβαίωσης και η εξάρτηση από την κοινωνική αποδοχή μπορεί να ενισχύσει το άγχος και να αυξήσει την πιθανότητα εμφάνισης κατάθλιψης, ειδικά αν το παιδί δεν λαμβάνει την προσοχή που αναμένει. Τα παιδιά που εξαρτώνται από το κινητό τους τείνουν να αναπτύσσουν διαταραχές διάθεσης, όπως έντονες μεταβολές στην ψυχική τους κατάσταση, ανάλογα με το αν η ψηφιακή τους ζωή εξελίσσεται θετικά ή αρνητικά. Επειδή η αυτοεκτίμηση του παιδιού βασίζεται κυρίως στην εξωτερική αναγνώριση που λαμβάνει μέσω του κινητού, οι συνεχείς συγκρίσεις και η έλλειψη θετικής ανταπόκρισης μπορεί να μειώσουν την αυτοεκτίμησή του.
Η αντιμετώπιση του εθισμού στα κινητά απαιτεί στοχευμένη παρέμβαση και υποστήριξη από την οικογένεια και το περιβάλλον. Οι γονείς μπορούν να θεσπίσουν όρια σχετικά με το χρόνο χρήσης του κινητού, ειδικά κατά τις ώρες του ύπνου ή της μελέτης. Η διατήρηση ισορροπίας ανάμεσα στην τεχνολογία και άλλες δραστηριότητες είναι κρίσιμη. Η συμμετοχή του παιδιού σε φυσικές δραστηριότητες, όπως ο αθλητισμός, οι τέχνες ή η εθελοντική εργασία, μπορεί να του προσφέρει εναλλακτικές μορφές ικανοποίησης και να μειώσει την εξάρτηση από το κινητό. Ενώ η συζήτηση σχετικά με τους κινδύνους του εθισμού και η ανοιχτή επικοινωνία με το παιδί μπορούν να βοηθήσουν στην κατανόηση των επιπτώσεων και στην ανάπτυξη ενός υγιούς τρόπου χρήσης της τεχνολογίας.
Ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα είναι η χρήση κινητού πριν τον ύπνο μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τον ύπνο. Το μπλε φως από τις οθόνες μειώνει την παραγωγή μελατονίνης, μιας ορμόνης που ρυθμίζει τον ύπνο, οδηγώντας σε δυσκολία στην έναρξη του ύπνου ή διαταραγμένο ύπνο. Η έλλειψη ύπνου με τη σειρά της αυξάνει τα επίπεδα στρες και προκαλεί διάθεση ευερεθιστότητας. Η συνεχής έκθεση σε ειδοποιήσεις, μηνύματα και ενημερώσεις μπορεί να δημιουργήσει μια συνεχή κατάσταση εγρήγορσης στο μυαλό του παιδιού, κάτι που εμποδίζει την πραγματική χαλάρωση και ανάπαυση. Αλλά και η παρατεταμένη χρήση κινητού σε λάθος στάση σώματος, ειδικά με το κεφάλι προς τα κάτω, μπορεί να προκαλέσει μια κατάσταση που ονομάζεται “Text Neck”. Αυτό περιγράφει τον πόνο και την καταπόνηση στον αυχένα και στη σπονδυλική στήλη, που προκύπτει από τη συνεχή κάμψη του κεφαλιού προς τα κάτω κατά τη χρήση του κινητού. Η επαναλαμβανόμενη αυτή κίνηση μπορεί να οδηγήσει σε χρόνιους πόνους στον αυχένα, στον ώμο, και στην πλάτη. Τα παιδιά που υιοθετούν κακή στάση σώματος κατά τη χρήση του κινητού μπορεί να αναπτύξουν μυοσκελετικά προβλήματα στη σπονδυλική στήλη, όπως σκολίωση ή κύφωση, αν η στάση αυτή διατηρείται για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Η παρατεταμένη χρήση κινητών τηλέφωνων περιορίζει την κινητικότητα των παιδιών και ενισχύει έναν καθιστικό τρόπο ζωής. Τα παιδιά μπορεί να προτιμούν να περνούν χρόνο παίζοντας παιχνίδια ή σε κοινωνικά δίκτυα αντί να συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες ή παιχνίδια που απαιτούν κίνηση. Αυτό οδηγεί σε μειωμένη φυσική δραστηριότητα και αύξηση του σωματικού βάρους. Η έλλειψη άσκησης σε συνδυασμό με την κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών κατά τη χρήση κινητού, αυξάνει τον κίνδυνο παχυσαρκίας στα παιδιά. Η παχυσαρκία με τη σειρά της σχετίζεται με πολλές άλλες επιπλοκές υγείας, όπως καρδιολογικά προβλήματα, σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και αυξημένο κίνδυνο για άλλες χρόνιες παθήσεις. Τα κινητά τηλέφωνα εκπέμπουν χαμηλά επίπεδα ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας (ραδιοκύματα). Παρότι δεν υπάρχουν ξεκάθαρα στοιχεία που να δείχνουν άμεση σύνδεση με καρκίνο ή άλλες σοβαρές ασθένειες, η μακροχρόνια έκθεση σε ακτινοβολία προκαλεί ανησυχία στους επιστήμονες. Για τα παιδιά, ο κίνδυνος μπορεί να είναι μεγαλύτερος, καθώς το αναπτυσσόμενο σώμα τους είναι πιο ευάλωτο σε εξωτερικές επιδράσεις. Οι ειδικοί συνιστούν να περιορίζεται η άμεση επαφή των παιδιών με τη συσκευή και να αποφεύγεται η τοποθέτησή της κοντά στο κεφάλι κατά τη διάρκεια τηλεφωνικών κλήσεων. Η χρήση ακουστικών ή η συνομιλία μέσω μεγαφώνου μπορεί να μειώσει την έκθεση.
Η ανάπτυξη της αίσθησης επιφανειακών σχέσεων στα παιδιά λόγω της χρήσης κινητών είναι ένα θέμα που απασχολεί πολλούς γονείς και ειδικούς, καθώς η τεχνολογία έχει εισβάλει στην καθημερινότητά μας με ταχύτατους ρυθμούς. Η δομή της κοινωνικής αλληλεπίδρασης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στις ψηφιακές πλατφόρμες ενθαρρύνει την ταχύτητα και όχι το βάθος. Τα παιδιά συνηθίζουν να δέχονται πληροφορίες και σχόλια με μεγάλη ταχύτητα, με αποτέλεσμα να επικεντρώνονται σε άμεσες, μικρές αλληλεπιδράσεις. Πλατφόρμες όπως το Instagram προάγουν αλληλεπιδράσεις που εστιάζουν σε εξωτερικά χαρακτηριστικά, καθώς τα likes και τα σχόλια συχνά εστιάζουν στην εμφάνιση και όχι στο περιεχόμενο της προσωπικότητας ή της σχέσης. Τα παιδιά μπορεί να συνάπτουν φιλίες κυρίως μέσω των likes, των shares και των σχολίων στις αναρτήσεις, χωρίς να έχουν ουσιαστική αλληλεπίδραση ή βαθύτερη κατανόηση των άλλων ατόμων. Η ανάγκη για συνεχή επιβεβαίωση μπορεί να οδηγήσει τα παιδιά να διατηρούν περισσότερες επιφανειακές σχέσεις, προσπαθώντας να δημιουργούν μια τέλεια ψηφιακή εικόνα. Εάν ένα παιδί βασίζει την αυτοεκτίμησή του στις ψηφιακές επιτυχίες, η αποτυχία να λάβει την αναμενόμενη επιβεβαίωση μπορεί να το επηρεάσει έντονα, δημιουργώντας προβλήματα αυτοπεποίθησης ή κοινωνικό άγχος. Οι ψηφιακές πλατφόρμες δεν προσφέρουν τις ίδιες ευκαιρίες για την επίλυση συγκρούσεων όπως οι πραγματικές, πρόσωπο με πρόσωπο αλληλεπιδράσεις. Όταν οι διαφωνίες ή οι δυσκολίες ανακύπτουν διαδικτυακά, τα παιδιά μπορεί να προτιμήσουν να αποφεύγουν τις καταστάσεις αντί να τις αντιμετωπίζουν. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια γενική έλλειψη ικανότητας επίλυσης προβλημάτων ή δυσκολιών στις σχέσεις.
Όλα τα παραπάνω μπορούν να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των παιδιών, όπως αυξημένα επίπεδα άγχους, μοναξιά και κατάθλιψη. Η αίσθηση ότι οι σχέσεις τους είναι επιφανειακές μπορεί να εντείνει αυτά τα συναισθήματα, καθώς δεν βρίσκουν την ψυχολογική στήριξη που χρειάζονται από βαθιές, ουσιαστικές συνδέσεις. Η υπερβολική χρήση κινητών μπορεί να ενθαρρύνει την ανάπτυξη επιφανειακών σχέσεων, όπου η έλλειψη προσωπικής αλληλεπίδρασης, η ανάγκη για επιβεβαίωση και η αδυναμία διαχείρισης συγκρούσεων μειώνουν την ικανότητα των παιδιών να αναπτύσσουν βαθιές και ουσιαστικές σχέσεις. Οι γονείς, οι δάσκαλοι και οι επαγγελματίες πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά να ισορροπήσουν τη χρήση της τεχνολογίας με πραγματικές διαπροσωπικές επαφές, προκειμένου να καλλιεργήσουν τις συναισθηματικές και κοινωνικές τους δεξιότητες.
