Εορτάζεται κάθε χρόνο στις 17 Οκτωβρίου και αποτελεί μια σημαντική υπενθύμιση της ανάγκης για συνεχή δράση και αλληλεγγύη στον αγώνα κατά της φτώχειας και της κοινωνικής ανισότητας. Καθιερώθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη το 1992 και αποτελεί μια ευκαιρία να αναδειχθούν οι επιπτώσεις της φτώχειας στις κοινωνίες, καθώς και οι πρωτοβουλίες και στρατηγικές που εφαρμόζονται για την καταπολέμησή της.
Η φτώχεια δεν περιορίζεται μόνο στην έλλειψη οικονομικών πόρων. Αφορά την έλλειψη πρόσβασης σε βασικά αγαθά, όπως η υγεία, η εκπαίδευση και η στέγαση, και συνοδεύεται συχνά από κοινωνικό αποκλεισμό, έλλειψη ευκαιριών και διακρίσεις. Τα άτομα που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας αντιμετωπίζουν καθημερινά προκλήσεις επιβίωσης, κάτι που επηρεάζει τη σωματική και ψυχική τους υγεία.
Παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί τις τελευταίες δεκαετίες, περισσότερα από 700 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, με λιγότερα από 1,90 δολάρια την ημέρα. Η πανδημία του COVID-19 ανέτρεψε πολλά από τα κεκτημένα, ενώ οι γεωπολιτικές εντάσεις και οι φυσικές καταστροφές επιδείνωσαν την κατάσταση για εκατομμύρια ανθρώπους. Επιπλέον, η ανισότητα μεταξύ πλουσίων και φτωχών συνεχίζει να αυξάνεται σε πολλές χώρες, καθιστώντας την αντιμετώπιση της φτώχειας μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της ανθρωπότητας. Η Ελλάδα, μετά την οικονομική κρίση της τελευταίας δεκαετίας, αντιμετώπισε αυξημένα ποσοστά φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Παρά τα μέτρα και τις πρωτοβουλίες που εφαρμόστηκαν, πολλοί πολίτες εξακολουθούν να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ οι ανισότητες μεταξύ των κοινωνικών ομάδων παραμένουν έντονες. Η αύξηση της ανεργίας, η περιορισμένη πρόσβαση σε υγειονομικές υπηρεσίες και η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής έχουν δημιουργήσει ένα δύσκολο περιβάλλον για χιλιάδες νοικοκυριά.
Η εξάλειψη της φτώχειας απαιτεί συντονισμένες προσπάθειες σε διεθνές και εθνικό επίπεδο. Οι στρατηγικές περιλαμβάνουν την ενίσχυση της πρόσβασης στην εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη, τις ευκαιρίες απασχόλησης, καθώς και την προστασία των ευάλωτων πληθυσμών από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και των κοινωνικών κρίσεων. Οι κυβερνήσεις και οι οργανισμοί χρειάζεται να υιοθετήσουν πολιτικές κοινωνικής δικαιοσύνης και να προωθήσουν ίσες ευκαιρίες για όλους τους πολίτες. Το σχέδιο των Ηνωμένων Εθνών για τη βιώσιμη ανάπτυξη και οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) θέτουν ως βασικό στόχο τη μείωση της φτώχειας σε όλες τις μορφές της, με συγκεκριμένες δράσεις που προωθούν την ανάπτυξη, την ειρήνη και την ευημερία.
Η καταπολέμηση της φτώχειας απαιτεί περισσότερες από οικονομικές λύσεις. Χρειάζεται πολιτική βούληση, παγκόσμια συνεργασία και μια κοινή κατανόηση ότι η φτώχεια δεν είναι απλώς μια ατομική αποτυχία αλλά ένα κοινωνικό φαινόμενο που επηρεάζει την ανθρωπότητα στο σύνολό της. Μέσα από τη συνεχή ευαισθητοποίηση και τις κοινές προσπάθειες, η εξάλειψη της φτώχειας μπορεί να επιτευχθεί, δίνοντας σε κάθε άνθρωπο την ευκαιρία για αξιοπρεπή ζωή. Η Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Φτώχειας υπενθυμίζει σε όλους μας ότι ο αγώνας κατά της φτώχειας είναι ένας διαρκής στόχος, που απαιτεί την ενεργή συμμετοχή όλων – κυβερνήσεων, οργανισμών, αλλά και της ίδιας της κοινωνίας.
