Την Τετάρτη 18 Ιουνίου στις 20:30, η καρδιά της Αθήνας θα χτυπήσει δυνατά στους ρυθμούς της μουσικής, αλλά και της διαμαρτυρίας. Στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, δεκάδες καλλιτέχνες ενώνουν τις φωνές τους σε μια μεγάλη αντιπολεμική συναυλία, που δεν αποτελεί απλώς καλλιτεχνικό γεγονός, αλλά μια ηχηρή κραυγή αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό λαό και μια ευθεία καταδίκη της γενοκτονίας που διαπράττεται στη Γάζα.
Η πρωτοβουλία ανήκει στο Πανελλήνιο Σωματείο Ελλήνων Τραγουδιστών και τον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο, δύο σωματεία που εδώ και μήνες έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή, καταγγέλλοντας τις επιθέσεις κατά αμάχων, τις ανθρωπιστικές καταστροφές και τη σιωπή πολλών διεθνών παραγόντων.
Με σύνθημα «Η φωνή μας γίνεται κραυγή», η συναυλία έχει είσοδο ελεύθερη για το κοινό, ενώ θα υπάρχει κουτί οικονομικής ενίσχυσης για την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στην Παλαιστίνη. Η διοργάνωση δηλώνει ρητά πως δεν πρόκειται απλώς για μια μουσική βραδιά, αλλά για μια πράξη πολιτικής διαμαρτυρίας και ανθρώπινης ευαισθησίας, που φιλοδοξεί να κινητοποιήσει τη συνείδηση του κοινού.
Ποιοι συμμετέχουν;
Η συναυλία φέρνει μαζί ένα πολύχρωμο μωσαϊκό από καλλιτέχνες διαφορετικών μουσικών ιδιωμάτων. Από την εμβληματική Χάρις Αλεξίου και τον αγαπημένο στο ευρύ κοινό Κωστή Μαραβέγια, μέχρι τη μαχητική Νατάσσα Μποφίλιου, τον Γιάννη Χαρούλη, τον Πάνο Μουζουράκη, τη Ματούλα Ζαμάνη, τη Γιώτα Νέγκα και την Ελεωνόρα Ζουγανέλη.
Μαζί τους συμμετέχουν και καλλιτέχνες της hip-hop και της urban σκηνής, όπως οι Novel 729, Λόγος Τιμής και Νέγρος του Μοριά, καθώς και δημιουργοί από τη σύγχρονη τραγουδοποιία όπως ο Φίλιππος Πλιάτσικας, η Ηρώ, οι αδερφοί Καλογεράκη, ο Μανώλης Φάμελλος και η Μαρίζα Ρίζου.
Η παρουσία όλων αυτών των ονομάτων μαρτυρά όχι μόνο τη σπουδαιότητα του γεγονότος, αλλά και την ανάγκη των ίδιων των δημιουργών να πάρουν θέση απέναντι στην αδικία και να χρησιμοποιήσουν τη φωνή τους ως εργαλείο αντίστασης.
Τι διεκδικεί η συναυλία
Οι διοργανωτές δεν μένουν στη γενική διαμαρτυρία. Στην ανακοίνωσή τους, ζητούν συγκεκριμένα:
- Τον τερματισμό της πολιορκίας και των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Γάζα.
- Την αναγνώριση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
- Τη διακοπή κάθε στρατιωτικής, οικονομικής ή διπλωματικής στήριξης προς το Ισραήλ από κράτη που διεκδικούν τον τίτλο του «ανθρωπιστικού».
- Την άμεση παρέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης υπέρ του Παλαιστινιακού λαού.
Πρόκειται για μια καθαρά πολιτική τοποθέτηση, σε πλήρη ευθυγράμμιση με τη θέση δεκάδων ελληνικών και διεθνών οργανισμών που έχουν εκφράσει την ανησυχία τους για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Λωρίδα της Γάζας.
Ένα κομμάτι ενός παγκόσμιου κινήματος
Η συναυλία στην Τεχνόπολη δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός. Τις τελευταίες εβδομάδες, στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκαν δεκάδες διαδηλώσεις και πορείες αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, σε πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη, η Νάουσα, η Αλεξανδρούπολη και η Ξάνθη, με τη συμμετοχή σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και ειρηνευτικών οργανώσεων.
Σε διεθνές επίπεδο, εκατοντάδες προσωπικότητες του πολιτισμού έχουν πάρει θέση. Τον Μάιο, πάνω από 300 Βρετανοί καλλιτέχνες –ανάμεσά τους η Dua Lipa, ο Benedict Cumberbatch και ο Brian Cox– υπέγραψαν ανοικτή επιστολή απαιτώντας από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου να σταματήσει τις εξαγωγές όπλων στο Ισραήλ και να πιέσει για άμεση κατάπαυση του πυρός.
Η συναυλία της Τετάρτης θα μεταδοθεί ζωντανά από τον ραδιοφωνικό σταθμό Αθήνα 9.84, διευρύνοντας το ακροατήριό της και δίνοντας την ευκαιρία σε περισσότερους πολίτες να συντονιστούν με το μήνυμα της βραδιάς.
Μέσα σε ένα περιβάλλον διεθνούς ανασφάλειας και εντεινόμενων συγκρούσεων, η Τεχνόπολη φιλοξενεί μια βραδιά που μας υπενθυμίζει πως η τέχνη δεν είναι μόνο ψυχαγωγία – είναι στάση ζωής, πολιτική πράξη και εργαλείο αλλαγής. Σε μια εποχή που η σιωπή γίνεται συνένοχη, οι φωνές των καλλιτεχνών υψώνονται ως ανάχωμα στην απανθρωπιά.
Η συναυλία της 18ης Ιουνίου είναι κάτι παραπάνω από μουσική: είναι ηχηρή απόδειξη ότι η αλληλεγγύη δεν σβήνει, και πως όσο υπάρχουν φωνές που τραγουδούν, υπάρχει ελπίδα για έναν κόσμο πιο δίκαιο.